Mimo że jest to popularna substancja chemiczna, to wciąż powoduje problemy w aplikacjach pompowych. Wodorotlenek magnezu w wodzie nie ulega rozpuszczeniu, a ponieważ jest lepki i kredowy, tworzy zawiesiną powodującą tarcie w komorze pompy. Tego typu ścieranie może w krótkim czasie spowodować problemy, w szczególności wokół uszczelnienia mechanicznego czy gumowych części pompy (o-ringów). Z tego względu nie każda pompa nadaje się do pompowania Mg(OH)2.
Wielu producentów pomp twierdzi, że ich pompy nadają się do transportowania zawiesiny wodorotlenku magnezu bez uszkodzenia pompy. Może wynikać to z faktu, że większość konstrukcji pomp pozwala rozdrabniać wodorotlenek magnezu. Co więcej, statystyki pokazują, że pompy odśrodkowe ulegają notorycznym awariom w aplikacjach, gdzie pompowany jest roztwór wodorotleneku magnezu, właśnie z powodu uszkodzeń uszczelnienie mechanicznego, co pociąga za sobą mniejszą wydajność procesów i wyższe koszty utrzymania.
Mając powyższe informacje na uwadze, przyjrzyjmy się pompom perystaltycznym – w szczególności pompom Valisi, które doskonale nadają się do tłoczenia wodorotlenku magnezu.
W pompie perystaltycznej medium ma kontakt wyłącznie z wężem perystaltycznym (a uszkodzony wąż można łatwo wymienić). Co więcej, pompy perystaltyczne mają możliwość uruchomienia przepływu wstecznego, co upraszcza konserwację całego systemu. Pompy perystaltyczne mogą pracować zarówno w aplikacjach, gdzie wymagany jest wysoki przepływ medium, a także tam, gdzie wymagane jest samozasysanie.
Zróżnicowana konfiguracja kluczowego elementu jakim w pompie perystaltycznej jest wąż, pozwala na doskonały dobór wykonania materiałowego pod pompowane medium. Dzięki wymianie jelitka możemy tłoczyć różnego rodzaju agresywne płyny, np. sodę kaustyczną czy kwas siarkowy.
W związku z powyższym rekomendujemy pompy perystaltyczne Valisii jako idealne rozwiązanie do pompowania do wodorotlenku magnezu, które pozwala zaoszczędzić czas i pieniądze.